هر نویسنده شیوۀ منحصربه‌فردی برای نوشتن دارد. نمی‌توان برای همه نسخۀ ثابتی پیچید و امید داشت که با پیروی از دستورالعمل‌هایی مشخص به نویسنده‌ای چیره‌دست تبدیل شد. اما الگوهای نوشتاری می‌توانند چراغ راه نویسندگان نوپا باشند. نویسندگان مبتدی می‌توانند با تقلید از شیوۀ بزرگان به سبک مختص خود دست یابند.
صاحب‌نظران متعددی پندهای نغزی برای بهتر نوشتن ارائه کرده‌اند. دکتر شروین وکیلی هم در وبلاگ خود مطلبی با عنوان پندهای نوشتن منتشر کرده‌اند. محتوای سبزی که باوجود انتشار در دی‌ماه 1393 همچنان مفید و کاربردی محسوب می‌شود.
پندهای نوشتن شروین وکیلی این‌گونه آغاز می‌شود:
پرسیده بودی اگر بخواهم به کسی که دغدغۀ نوشتن دارد اندرزی بدهم، چه خواهم گفت؟ واقعیت آن است که فکر نمی‌کنم بتوانم اندرزی یگانه را انتخاب کنم و بگویم، شاید به جز این عبارت کلی که «بنویس!»
اما این را برای گریختن از پرسش‌ات نمی‌گویم. بعد از تعارفهایی از این دست که «اختیار دارید» و «ما کی هستیم که بخواهیم پند بدهیم» و خاکساری‌های مرسوم مؤدبانه‌ای از این دست، اگر بخواهم پندی در این زمینه بدهم، به دو رده از گزاره‌ها می‌رسم. برخی به نظرم به کار همه‌ی نویسندگان می‌آیند و بقیه فوت و فنهایی هستند که برای خودم جواب داده‌اند و می‌ارزد گوشزدشان کنم.
پیش از بیان الگوهای شخصی از دکتر شروین وکیلی چنین می‌خوانیم:
گذشته از این اندرزهای عمومی، چند قاعده هم هست که من رعایتش می‌کنم، یا بهتر بگویم چند الگوست که در شیوه‌ی کار خودم تشخیص می‌دهم، اما جرات ندارم آنها را به عنوان قوانینی فراگیر و عام برای همه‌ی نویسندگان طرح کنم. اینها را شاید بتوان پیشنهادهایی شخصی دانست، درباره‌ی روشهایی که دست کم برای من بارور و سومند بوده است.
پیشنهاد می‌کنم وقت بگذارید و شخصاً متن را به‌طور کامل بخوانید. چرا که برشی از یک نوشتۀ نیکو علاوه‌بر این‌که کم‌لطفی در حق نوشته و نگارنده است اصل مطلب را هم به‌درستی ادا نمی‌کند.
[ لینک مطلب: پندهای نوشتن ]
***
* شما چه پیشنهادی برای بهتر نوشتن دارید؟