اولین بار از آقا معلمِ نازنینم، محمدرضا شعبانعلی شنیدم که از روی بعضی از کتاب‌هایش رونویسی می‌کند. در آن زمان تصور اینکه کسی جهت افزایش یادگیری از روی متنی رونویسی کند، چندان برایم قابل هضم نبود.  تاریخچۀ رونویسی در ذهن من به مشقِ شب در دوران ابتدایی بازمی‌گشت. فکر می‌کردم آدم حتماً باید حوصله و زمان […]

می‌خواست از او یک انسان کامل بسازد با خصوصیات و ویژگی‌هایی والا و دست‌چین شده. گاهی اصلاً فراموش می‌کرد که او هم یک انسان است و ممکن‌الخطا. چنان در نظرش به او پروبال داده بود که تصور می‌کرد باید از هر عیب و نقصی منزه باشد. حتی تصویر کوچکترین اشتباهی از ذره‌بین نگاهش دور نمی‌ماند […]