در گذشته‌ی نه‌چندان دور، نگاهِ غالب من در انتخاب استراتژی‌های مذاکره، پیرو استراتژی برنده-بازنده (Win-Lose) بود. مدل‌ذهنی‌ام به‌مرور با همین باور پرورش یافته بود. تصورم بر این بود که حتما می‌بایست یک طرف برنده باشد و نفر مقابل بازنده. گویا نتیجه‌ی برد-برد چنان مبهم و کم‌رنگ بود که به‌سختی قدرت خودنمایی می‌یافت. *** تا فراموشم… ادامه خواندن جامعه‌ی ایده‌آل با استراتژی برنده-برنده