اگر پست «شرح بی‌کفایتی من در مدیریت زمان» را خوانده باشید، از دغدغه‌ی مطرح‌شده در آن آگاهید.
بیکار ننشستم و فکر کردم چه‌طور می‌توانم دامنه‌ی اختیارات حداقلی‌ام را گسترده‌تر کنم یا حتی‌الامکان بهره‌وری‌ام را قدری افزایش دهم.
لیست پیشنهادی زیر را بدون هیچ ترتیبی برای خودم آماده کردم و در حال تمرین و پیاده‌سازی آن هستم. دوست داشتم این لیست را با شما هم به اشتراک بگذارم.
***
لیست پیشنهادی برای استفاده‌ی بهینه از زمان:
1
تمرکز درحین انجام کارها: گاهی پیش می‌آید که درحین انجام کار متوجه می‌شویم مدت‌زمانی گذشته و به فکر فرو رفته‌ایم بی‌آنکه ذهن‌مان درگیر فعالیتی باشد که مشغول انجامش هستیم. مثلاً به خطوط کتاب خیره شده‌ایم و غرق در رؤیاپردازی گشته‌ایم بی‌آنکه معنای آن را درک کرده باشیم. همین عدم‌تمرکز باعث می‌شود برای درک مفهوم بیان‌شده یک جمله را چندین بار مرور کنیم.
2
انجام فعالیت‌ها با دور تند: با سریع‌تر انجام‌دادن کارها می‌توان در یک ظرفِ مشخصِ زمان، مقدار و حجم بیشتری کار جا داد.
فراموش نکنیم که زمان خاصیت کشسانی دارد. می‌توان یک کار را آن‌قدر کش داد تا در یک زمان ثابت جا شود.
3
در نه‌گفتن صراحت و جدیت بیشتری خرج بدهیم: تا می‌توانیم از پذیرش مسئولیت‌های اضافه امتناع کنیم. ضروریتی ندارد که همه از ما رضایت داشته باشند.
پذیرش بعضی مسئولیت‌ها فراتر از توان ماست پس بدون ناراحتی و عذاب‌وجدان قاطعانه نه بگوییم.
4
حتماً برنامه‌ی از پیش تعیین‌شده‌ای داشته باشیم: وقتی بدانیم قرار است در یک بازه‌ی زمانی چه کارهایی انجام بدهیم منظم‌تر عمل می‌کنیم و کمتر دچار سردرگمی می‌شویم. در غیر این‌صورت با حجم انبوهی از کارها مواجه هستیم که نمی‌دانیم از کدام آغاز کنیم و با چه ترتیبی به آنها بپردازیم.
5
به‌جای غر زدن عمل کنیم: با انتقادکردن و گِله و شکایت تنها زمان‌مان سوخت می‌شود. پس بیشتر عمل‌گرا باشیم. به‌جای آنکه زمانی را به ناله و شیون اختصاص دهیم از فرصت استفاده کنیم و دست به کار شویم.
6
زندگی آفلاین را تجربه کنیم: آنلاین‌بودن سارقِ پنهانِ زمان است. برای خود زمانی را برای آفلاین‌بودن تعیین کنیم و تا اتمام کار به آن پایبند بمانیم.
7
ثبت زمان انجام هر فعالیت: با این شیوه متوجه می‌شویم برای هر کار چه میزان زمان اختصاص می‌دهیم. با توجه به تمایل ذاتی به عدم‌تمرکز و خاصیت کشسانیِ زمان، ممکن است زمانِ انجام فعالیت‌ها از دست‌مان خارج شود و زمانی بیش از حد معمول صرف کنیم.
8
تا تنور داغ است نان را بچسبان: کارها را برای بعد نگذاریم. اگر فعالیتی به زمان کمی نیاز دارد از انجام‌دادنش غافل نشویم. سریع آن را انجام دهیم تا هم فضای ذهن خود را آزاد کرده باشیم و هم تا ماجرا تازه است و جزئیات در خاطرمان، آن را به سرانجام برسانیم.
9
لیستی از کارهای جایگزین تهیه کنیم: پیش می‌آید که زمان‌هایی انگیزه‌ی کافی برای انجام یک فعالیت نداشته باشیم. در آن زمان که برای انجام کاری توان و حوصله نداریم، سریع می‌توانیم گزینه‌ای مطلوب‌تر را جایگزین کنیم.
10
از آغاز نهراسیم: فراموش نکنیم که غالباً سخت‌ترین گام همان شروع کار است پس بدون معطلی خودمان را در دل ماجرا قرار دهیم.